Op de Rolling Stones-expositie ‘Unzipped’ in het Groninger Museum zijn vele honderden memorabilia te bekijken uit de meer dan vijftigjarige geschiedenis van de band. Maar de mondharmonica die Mick Jagger had meegenomen naar het beladen Kurhaus-concert van 1964 zul je er vergeefs zoeken.

Januari 1984. Ik ben net begonnen op de redactie van de Volkskrant. Het meeste langharige tuig dat daar werkt, heeft inmiddels het haar in een net model laten knippen, maar de geest van linksigheid en het geloof in de revolutie heerst nog volop.

Een van de eersten met wie ik kennis maak, is een kalende knaap van mijn leeftijd, die mijn kennis test van The Beatles. Als ik daarvoor ben geslaagd, word ik voorgesteld aan een andere binnenland-redacteur, Adriaan de Boer. Ons gesprek komt al snel op The Rolling Stones, waarbij ik zo achteloos mogelijk laat vallen dat ik bijna twintig jaar eerder het legendarische concert van de Stones in het Kurhaus heb bijgewoond.

“Werkelijk?”, antwoordt Adriaan. “Ik zat met mijn band in het voorprogramma.” Daar heb ik niet van terug.

Tien jaar later, bij het dertigjarig jubileum van het concert, schrijft Adriaan zijn herinneringen aan die legendarische 8e augustus 1964 op voor de Volkskrant. Met zijn toestemming volgt hieronder dat verhaal.

‘De Zaanse Pophistorie 1960-2020’ is een indrukwekkend naslagwerk van zestig jaar popmuziek in de Zaanstreek. Van George Baker tot Margriet Eshuys, van The Baby Rockers tot The Dizzy Man‘s Band. Zelfs The Squibs, die geen noot konden spelen, staan erin vermeld. Verslag van het eenmalige, geluidloze en mislukte optreden van de onbekendste Zaanse band.

De moeder van alle hitlijsten, de Top 2000, heeft een hele trits van andere lijsten gegenereerd. Ik voeg daar dit jaar mijn eigen lijst aan toe: de top-tien van de eerste platen uit mijn platenkast (soms die van anderen).