Ik krijg zomaar de beschikking over een schat uit het verleden en meteen tuimelen de herinneringen van bijna vijftig jaar geleden over elkaar heen. Een duik in de geschiedenis van de Amersfoortse Courant: hoe ik een van de eerste ‘camjo’s’ van Nederland werd.
Een bezoek aan de tandarts: een feest is het nog steeds niet, maar wakker lig ik er niet meer van. Ondanks de traumatische herinneringen aan mijn eerste tandartsbezoek. Een verhaal over angst voor de tandarts, de schooltandarts, een Dinky Toy als troost, een gebroken prothese en een kersenrode mond.
Corresponderen in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Als wij waren aangekomen in het christelijk jeugdoord op de Veluwezoom waar wij onze vakantie gingen doorbrengen, was het eerste wat wij deden een kaartje naar huis schrijven dat alles goed was. Tegenwoordig is het treurig gesteld met het prachtige ambacht met pen en papier. Maar er is hoop: mijn kleindochter is verplicht brieven te schrijven vanaf haar vakantieadres. En ik schrijf aan Juliet.
Korte inhoud van het voorafgaande: om eindredacteur te worden bij het VNU-nieuwsmagazine Reflex, moet ik eerst ervaring opdoen als chef eindredactie bij het kappersblad ‘Mix’.
Spionnen in de journalistiek! Het verhaal van crime-reporter Bas van Hout, die zaken deed met de geheime dienst, kwam mij erg bekend voor. Al in 1979 speelde een spionnenaffaire bij het blad waar ik werkte. Het hoofdstuk over NieuwsNet krijgt een onverwacht vervolg: Cor Groeneweg graaft een lijk op.
