Gegevens

Glibberend en met twee melkflessen in mijn handen bewoog ik me van deur tot deur om Klaas Onrust te helpen. Meer dan een halve eeuw later ontmoet ik de kinderen van de melkboer om herinneringen op te halen aan hun vader. “Jullie hadden toch een condoomautomaat?”

Geschreven: 06 oktober 2016

Lees meer: De kinderen van de melkboer

Gegevens

Kleindochter Lana van twaalf jaar moet zich op de internationale school redden in het Engels. Op de Nederlandse universiteiten wordt inmiddels 60 procent van de studies in het Engels gegeven. Maar als ik een promotie aan de Technische Universiteit meemaak, denk ik de hele tijd Esperanto of Limburgs te horen. 

Geschreven: 29 september 2016

Lees meer: ‘Kan dat niet gewoon in het Nederlands?’

Gegevens

Gekmakend is het! Een diplomatenkoffer met een cijferslot waarvan je de codes niet meer weet. En er zit nog wat in ook, maar wat?

Geschreven: 29 juni 2016

Lees meer: Het geheim van de oude Samsonite

Gegevens

Komende maand ben ik vijftig jaar journalist. Op 1 juli 1966 nam ik voor het eerst plaats achter een schrijfmachine op de redactie van dagblad De Zaanlander in Koog aan de Zaan. Ik was officieel leerling-journalist geworden. Een overzicht van mijn journalistieke loopbaan, geschreven met vijf vingers op zeven machines.

Geschreven: 15 juni 2016

Lees meer: Vijftig jaar langs rammelende schrijfmachines en glanzende software

Gegevens

Het Château Fort, de trotse burcht van Godfried van Bouillon, torende hoog uit boven het nietige stadje in de Ardennen dat zijn naam draagt. Ik stond op de transen en keek uit over de glinsterende rivier beneden mij. Hier was ik dan, een jongen uit de verre Zaanstreek, in een Middeleeuws kasteel waar Godfried had gewoond, over wie we op school geschiedenisles hadden gehad. Naast mij: mijn Waalse vriend Jean-Marie, met wie ik in het Frans converseerde. Het was 1960 en nog altijd vraag ik me af waar hij sindsdien is gebleven.

Geschreven: 26 mei 2016

Lees meer: Wat is er toch gebeurd met Jean-Marie?

Gegevens

In de nacht van vrijdag 26 op zaterdag 27 juni 2009 rolden de laatste exemplaren van dagblad De Gelderlander van de drukpers in Nijmegen.  Voortaan zou de krant elders worden gedrukt. Het betekende het einde van een historie die in 1848, 161 jaar eerder, was begonnen in een drukkerijtje op de hoek van de Waalkade en de Grotestraat. De krant nam afscheid van de pers met een boek waarin herinneringen aan de drukpers werden vastgelegd. Ik schreef daarvoor onderstaande bijdrage.

Geschreven: 12 mei 2016

Lees meer: Is De Gelderlander een meneer, en wie is die meneer?

Gegevens

Douchen en in bad gaan was voor ons vroeger een onbekende luxe. Zelfs warm water uit de kraan was iets waarvan je alleen kon dromen. Gelukkig was er voor ons uitkomst: het badhuis. Met een opgerolde handdoek en een stukje zeep wachten op je beurt.

Geschreven: 01 mei 2016

Lees meer: Voor een kwartje onder de douche

Gegevens

Veel verdienen deden we niet, de jonge knapen die de aanstormende redactie van de Amersfoortse Courant/Veluws Dagblad (AC/VD) uitmaakten, begin jaren zeventig. Maar belangrijk was dat niet: we stonden op de drempel van een glanzende toekomst.

Geschreven: 29 maart 2016

Lees meer: Hoe een Volkswagen Kever aan gort werd gereden

Gegevens

Slecht nieuws voor de nozems en hippies van weleer die al tientallen jaren hun Puch of Tomos uit de sixties koesteren: ze worden binnenkort geweerd uit de steden, te beginnen met Amsterdam. Reden: ze vervuilen het milieu te veel. Ik had in 1966 al ruzie over mijn stinkende en rokende eerste liefde.

Geschreven: 03 maart 2016

Lees meer: Het Puch-meisje achterop, de condooms in het vakje op de benzinetank

Gegevens

Zo gezond als melk was in de naoorlogse jaren, zo ongezond is ze nu. In mijn jeugd speelde melk nog een belangrijke rol. Je kreeg het binnen via de havermoutpap, de onovertroffen Saroma-toetjes, de griesmeelpudding en de warme gortepap. Herinneringen van een voormalige M-Brigadier.

Geschreven: 12 februari 2016

Lees meer: Nog altijd doe ik mijn extra M-daad