Zestig jaar geleden verhuisde het Zaanlands Lyceum van de Westzijde in Zaandam naar een gloednieuw onderkomen aan de Vincent van Goghweg. Het oude gebouw was vervallen en voldeed niet meer aan de eisen van de tijd. Toch hielden veel leerlingen van het statige neo-klassieke cultuurpaleis; de latere cineast Ot Louw maakte er met een aantal vrienden zelfs een film over, die nog altijd online is te bekijken.
Tijd voor een terugblik. Hoe zat het ook alweer met de leraar Frans, Edgard Lemaire? Op het lyceum moesten we hem aanspreken met ‘Monsieur Lemaire’. Zestig jaar later kan ik zijn twee kleinkinderen Ernst en Rob op dezelfde manier begroeten. Twee mannen die niet alleen op hum ‘bompa’ lijken, maar ook vol herinneringen zitten aan de man, die tientallen jaren leed onder zijn vlucht uit zijn geboorteland België. 

Elfstedentochten. Kruiend ijs dat de vuurtoren van Marken bedreigt. IJsbrekers op de Zaan. Gaan we het ooit nog meemaken? Ik hoop van wel, als ik er maar niks mee te maken hoef te hebben. Herinneringen aan de winters uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. 

Wie was Piet Kruiver? Wie kent Piet Kruiver nog? 

Piet Kruiver was een beroemde Zaanse profvoetballer, die tien jaar lang grote successen behaalde in Nederland en in heel Europa. Maar hij is vooral een tragische, bijna vergeten held. Over die held gaat, meer dan veertig jaar na zijn dood, mijn volgende boek. Pietje Kruiver uit Koog aan de Zaan is dat zonder meer waard. Komende zondag vertel ik er alles over in het radioprogramma Adres onbekend. 

Eigenlijk is het niets om je voor te schamen, vind ik. Daarom moet na al die jaren het hoge woord er maar eens uit, ik ben nu oud genoeg, niemand kan me meer wat maken.

Vooruit, daar komt-ie:

ik heb vroeger aan amateurtoneel gedaan.

Herinneringen aan de christelijke gymnastiekvereniging Kracht en Vlugheid Zaandam.  Het oordeel over mij was snel geveld. “Vierde gelid”, zei de meester al na een kwartiertje.

Het is treurig gesteld met de pisbakken in Zaanstad. Een paar jaar geleden verdween het laatste openbaar toilet van de Dam, en ondanks een motie waarin burgemeester en wethouders de opdracht kregen voor vervanging te zorgen, is er nog altijd geen resultaat zichtbaar. In mijn jeugd waren er aanzienlijk meer gelegenheden om de nood te lenigen, maar dat was toch niet genoeg voor mij. Herinneringen aan een hoogst ongemakkelijke dag in 1959.

Daar zijn de Van Rossems. In ganzenpas lopen ze het Zaans Museum aan de Kalverringdijk binnen, om stil te staan voor de enige Monet die er hangt. Zeven jaar geleden verwierf het museum ‘De Voorzaan en de Westerhem’, voor 1,2 miljoen euro. 

Journalist Ron Couwenhoven, telg uit een molenaarsgeslacht, had meer met wielrennen dan met molens. Een interview: hoe hij via De Telegraaf en de Tour de France toch bij de Zaanse molens terecht kwam — en uiteindelijk bij Claude Monet.

Claude Monet is hot. Hotter dan ooit. Werken van de Franse grondlegger van het impressionisme hangen in musea over de hele wereld, exposities van zijn werken trekken vele duizenden bezoekers. Ook Zaandam omarmt zijn op een na beroemdste bezoeker inniger dan ooit. Het Zaans Museum schafte zich een Monet aan, er verrees een MonetAtelier, waar je door de ogen van Monet kunt kijken, en vorig jaar, 150 jaar na Monets verblijf in Zaandam, werden tal van activiteiten georganiseerd rond het thema ‘Door de ogen van Monet’. Nu is er, dankzij kunsthistoricus Henk Heijnen en journalist Ron Couwenhoven, eindelijk het boek dat zo goed als alle raadsels omtrent het verblijf van Monet in Zaandam oplost.

Een comité van aanbeveling wil herbouw van het in 1963 gesloopte havenkantoor. Het CDA Zaanstad omarmt het plan. Kan het? Wil je het?